Bolivya’da Üniversite Okumak
Bolivya eğitimi geçen yüzyılda büyük dönüşümler geçirdi. Sistem önceden ağırlıklı olarak devlete ait, Avrupa üniversiteleri olmasına rağmen, şimdi esas olarak özelleştirilmiş ve yükseköğretim ile karıştırılmıştır. Zor durumda olan birçok öğrenci, ailelerine maddi yardımda bulunmak veya ülkenin kalkınmasına katkıda bulunmak için kursları sırasında ve sonrasında çalışmak zorundadır. Bu, Bolivya’daki eğitimli insan sayısını azaltmakta ve yaşam kalitesinin düşmesine katkıda bulunmaktadır.
1900’lerin başında Bolivya’daki Avrupa üniversitelerinin yerini özel ve devlet kolejleri aldı. Bu kurumlar, çoğu insanın kariyer yolları için yeterli olan standart eğitim sağladı. Ancak bu, kurumların uluslararası öğrencileri işe almaya başlamasıyla birlikte uluslararası öğrenci patlaması ile değişti. Bu öğrenciler kolejler için para getirdiler ve sosyal projeleri finanse ederek yerel ekonomiler üzerinde olumlu bir etki yarattılar. O zamanlar, üniversite eğitimi artık herkes için erişilebilir değildi; bunun yerine zengin aileler, çocuklarını özel veya devlet üniversiteleri aracılığıyla koleje gönderebiliyorlardı.
Bu yeni kolejler özel sektöre aitti, ancak hükümet tarafından – bölgesel veya merkezi olan – öğrenci ücretleri aracılığıyla finanse edildi. Öğrenciler, tercih ettikleri çalışma alanına ve uygun yerlere göre kolejlerini seçerken farklı seçeneklere sahipti. Ayrıca eğitim düzeylerine ve eğitim sürelerine göre yıllık öğrenim ücreti ödemek zorunda kaldılar. Örneğin, bir işletme lisans öğrencisi, lisans programlarını daha hızlı tamamlamak için daha fazla derse ihtiyaç duyduğundan, bir sanat mezunundan daha az ödeyecektir. Üniversiteye gidemeyenler diploma almadan okulu bıraktılar ve Bolivya medyasında “emekliler” veya “terk edenler” olarak tanındılar.
Öğrenciler öğrenimleri süresince çalışmak zorundadırlar; bunu ya yerel işletmelerde yaparlar ya da yarı zamanlı işlerle aile gelirine katkıda bulunurlar. Bu, koleje devam ederken kendilerini finansal olarak desteklemelerinin yanı sıra okul bittikten sonra yerel topluluklarını ekonomik olarak desteklemelerine yardımcı olur. Birçok kolej, öğrenci katkısı olmadan kendi kendilerine çalışmak için yeterli gelir elde etmediğinden, öğrenciler ayrıca kolejde yarı zamanlı olarak çalışırlar. Bu durum üniversite eğitiminin kalitesini düşürür, çünkü öğrenciler okulda akademik mükemmellik elde etmek için çok meşguldürler.
-Düşük kaliteli eğitim, Bolivya’nın uzun çalışma saatleri ve okuldaki aile sorumlulukları nedeniyle üniversite kurslarını bırakma oranının altında yatan bir faktördür. zaman. Bolivya’da sadece altı devlet üniversitesi var ve Bolivyalı yetişkinlerin sadece %2’si UNESCO’nun 2012-2013 verilerine göre yüksek öğrenim görmüş durumda. Geriye kalan %98’i, bir bütün olarak toplum için genel bilgi geliştirmeden ziyade, öncelikle kariyer gelişimi için işletme kurslarına odaklanan özel veya karma kamu-özel üniversitelerde okudu. Ailesinin maddi baskıları nedeniyle, mücadele eden bir öğrenci, borçlarını daha sonra işten ayrılmaya yetecek kadar hızlı bir şekilde ödemeye başlamasını sağlayacağı için böyle bir kurumu seçebilir. Ancak, büyük olasılıkla, öncelikle üniversiteye giderken boş zamanının olmaması nedeniyle eğitimini tamamlayamayacaktır.
Bolivya’nın düşük yaşam kalitesine katkıda bulunan önemli bir faktör, daha çok potansiyel işverenlere iş imkanları sağlamaya odaklanan, ağırlıklı olarak özelleştirilmiş yükseköğrenim sistemidir. görüş oluşturabilecek ve hükümet politikasını etkileyebilecek eğitimli vatandaşlardan ziyade eğitimli işçiler. Bunalmış öğrenciler, hem nitelik hem de nicelik açısından daha düşük bir nüfus düzeyine katkıda bulunan iş baskısı nedeniyle üniversite çalışmalarına odaklanamamaktadır. Bolivya’da yüksek öğrenime yatırım yapan AB ülkelerindeki artış, mevcut kolejler için mevcut fonları artırarak ve gelecek nesiller için daha iyi öğretim, yaşam koşulları ve istihdam beklentileri için dağıtarak bu durumu değiştirebilir.